بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی برگ های گیاه مریم گلی (salvia officinalis) بر سطح سرمی lh، fsh و تستوسترون و بافت بیضه در موش های صحرایی

سابقه و هدف: اطلاعات اندکی در مورد تاثیر عصاره هیدر و الکلی گیاه مریم­گلی بر فیزیولوژی دستگاه تولید مثل ی جانوران وجود دارد . هدف از این مطالعه بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی برگ های این گیاه بر سطح سرمی lh ، fsh و تستوسترون و بافت بیضه در موش های صحرایی ا ست . مواد و روش­ها: در یک تحقیق تجربی، 31 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه شاهد، دریافت­کننده نرمال سالین، دریافت­کننده عصاره مریم گلی با دوز 100، 150 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. عصاره مریم گلی با تزریق درون صفاقی روزانه یک نوبت در زمان­های مشخص (10 صبح) به­مدت 30 روز تجویز گردید. نمونه های خونی از طریق خون­گیری از قلب تهیه شد و سطح سرمی هورمون­ها با استفاده از روش رادیو ایمونواسی مورد سنجش قرار گرفتند. بیضه نیز بلافاصله خارج گردیده و پس از تهیه برش های بافتی و رنگ آمیزی مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت. نتایج: در گروه­های دریافت­کننده­ی دوز 150 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره، سطح سرمی تستوسترون دارای افزایش معنادار بود (001/0>p). قطر لوله­های سمینیفر و تعداد اسپرم­ها در تونل لوله­ها نیز در این گروه­ها به­طور معناداری افزایش یافت (01/0 >p) . سطح سرمی lh و fsh در موش های دریافت کننده عصاره نسبت به گروه شاهد دچار تغییر معناداری نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که غلظت مناسب عصاره هیدروالکلی برگ گیاه مریم گلی دارای اثرات تحریکی بر سیستم تناسلی نر بوده و می تواند سطح سرمی هورمون تستوسترون و برآیند اسپرماتوژنز را افزایش دهد.